Hi, ik ben Endeke. Als klein mensje ooit van kruin tot teen ondergescheten door een melkkoe. Zojuist nipt ontsnapt aan de natte fluim van een fietser die ik inhaalde. Het leven is wonderlijk. Zin om verder te lezen?

Verwonderen en emotie.
Bij de Crowd ben ik als art director bezig met met concept en creatie: Het bedenken van concepten en de visuele uitwerking van die concepten, dat werk. Ik verwonder me graag en ontdek graag de vraag achter de vraag. Waar zit de emotie? En waar raakt de doelgroepbehoefte de merkbelofte? ‘Op zoek naar het zoete punt’, noemen we dat bij de Crowd. Dat zoete punt kan trouwens ook best hartig zijn. Zo maakte ik ooit een kroket-videorecept voor jonge Aussies met Nederlandse roots. Dat deed ik in opdracht van de Nederlandse ambassade in Australië, om jongeren te interesseren voor hun Nederlandse komaf. Het werd een hit. De heimwee naar kroketten bleek groot.

Reizen en eindeloos fietsen.
Als klein mensje werd ik niet alleen ondergescheten door een koe. Veel vaker was ik aan het tekenen en dingen aan het maken. Illustratieve vormgeving aan de HKU was dan ook een voor de hand liggende studiekeuze. Bij Hemels van der Hart leerde ik de kneepjes van het vak, tot het tijd werd voor een nieuwe stap: zzp’en. Dat heeft zo z’n voordelen. Het maakt bijvoorbeeld reizen een stuk eenvoudiger. Na langere tijd in West–Australië doorgebracht te hebben, ben ik met man en kinderen neergestreken op de hooizolder van een voormalig kraakpand. Na flink wat puinruimen en klussen, wonen we nu in de boerderij. Met een hond. En met schapen. En twee steenuilen in de stal. 🦉🦉 Een bijkomend voordeel van het wonen op deze plek: je kunt hier eindeloos fietsen over onverharde paden.

Irritante collega’s.
Je eigen crowd zijn heeft één groot nadeel. Je kunt collega’s gaan missen. De advertentie van de Crowd viel op: een werkomgeving met irritante collega’s die een eigen mening hebben. Yes! Tot nog toe maken ze het goed waar! 😀