Het hologramconcert is een fenomeen van de afgelopen 10 jaar. We willen de muziek van overleden artiesten blijven luisteren en door deze techniek krijgen fans toch de kans om een concert van hun idool mee te maken. Want dat is natuurlijk veel leuker dan YouTube video’s bekijken. Maar hoe werkt het precies en kunnen we spreken van een trend?
Coachella zette in 2012 het internet in vuur en vlam toen Snoop Dogg zijn headliner set afsloot met een ‘hologram’ van de rapper Tupac Shakur.
Maar wat mensen toen op het podium zagen bestaat eigenlijk al veel langer. Het was in feite geen eens een hologram, maar een verbeelding die met de basis van een 19e-eeuwse illusie genaamd Pepper’s Ghost werd gecreëerd. Coachella liet een acteur lijken op Tupac door middel van gereflecteerd beeld dat de illusie heeft van iets of iemand in zijn fysieke vorm.
Martin Tudor was aanwezig bij het concert op Coachella en hij geloofde dat er potentie was om nog dieper in te gaan op deze manier van ‘musici tot leven brengen’. Mensen schreeuwden om nostalgie en zo ontwikkelde hij een duurzaam bedrijfsmodel.
In 2018 werd zijn bedrijf ‘Base Hologram’ gelanceerd. Zij maakten het hologram van onder andere Whitney Housten, die afgelopen 13 maart zou optreden in het AFAS Live in Amsterdam. Maar net als vele andere evenementen werd ook dit concert afgelast vanwege het coronavirus. Het Amerikaanse productiebedrijf voor holografische shows maakte ook het hologram van Roy Orbison, Buddy Holly en bekende operazangeres Maria Calles.
Andere grote namen als Elvis Presley, Michael Jackson, en André Hazes gingen haar al voor. Oud beeldmateriaal van de artiesten wordt verzameld, gedigitaliseerd en vervolgens geprojecteerd op een gigantisch transparant scherm met een ovale vorm, zodat je vanuit elke hoek de projectie kunt waarnemen. Doordat de voor- en achtergrond beide zichtbaar zijn, creëert het menselijk brein zelf een illusie van diepte.
Tijdens de concerten van Holland Zingt Hazes, zong Roxeanne Hazes samen met een hologram van haar vader het duet Sorry.
Natuurlijk zal niet iedereen een fan zijn van het concept van holografische concerten, maar vooruitgang in de technologie heeft het idee voor sommigen misschien wel aantrekkelijker gemaakt. Je zou holografische concerten kunnen vergelijken met hoe kleurentelevisie voor het eerst werd ervaren in de jaren ‘40. Wij zijn benieuwd naar hoe het er over 50 jaar uitziet.